AFSCHEIDSVOORDRACHT

Ik zie je gezicht weer voor me
Hoe je mondhoeken omhoog krullen
tot een ruimte waar honderden kinderen in dansen
van links naar rechts
Ik denk aan hoe we allemaal graag bij jou zijn
in gedachten
Hoe we verbroederen
in een huis met figuurlijke muren
en gele kluisjes
volgepropt met herinneringen en wilde verhalen

Weet je nog, toen we verhuisden
en er dingen werden weggegooid
die we eigenlijk moesten bewaren
Die vijftig loempia’s van de Oriental,
De puzzelstukjes in de hal
Hoe iemand een moderne nachtwacht schilderde
met een draak en een hart
Weet je nog, hoe we ooit
door de dakpannen de lucht konden zien
Het snoepwinkeltje op de hoek

Soms glijd ik in gedachten met mijn handen
over je silhouetten heen,
denk ik aan hoe er in 2008 een pastoor langskwam
Kan ik hier iets betekenen?
Maar jij liet ons al in onszelf geloven,
dus het was niet meer nodig

Ik denk aan de oude zolder
waar niemand ooit op durfde te komen,
daar waar geesten zaten
Ik hoor je stem nog vaak
Precies om acht uur
Jezus, wat zie jij eruit
Heb je wel geslapen?

Vaak gooien we herinneringen weg
terwijl we ze nodig hebben om nieuwe te maken
We borduren voort op wat er was
Dus het is goed om je weer te zien
Wat goed om je weer te zien
Hoe je ogen stralen
als we in gedachten onder jouw vleugel
nog altijd samen
verbroederen
maar dan in het klein

Het zit in hersenspinsels zoals hoe je onze namen zei
De manier waarop je vertelde:
Thuiskomen zit in de kleine dingen
zoals door de poort naar links gaan of rechts
Het zit niet in een plek
en hoe wij dan altijd onze schouders ophaalden
en de bel afging
Maar nu weten we wel beter
Nu weten we wat het betekent

En soms mis ik dat
Soms mis ik jou
Soms wil ik schrijven dat niemand bij je is weggaan
Zelfs niet op het eind
Dat je aanvoelde als onze grote zus
en dat we je nooit vergeten,
omdat jij ons niet vergat.