dodenherdenKing 2024

Elk kind schrijft verhaaltjes voor hun moeder,
ook op de schoolbarakken in kamp Vught

ze zeggen als ik haar weer zie, zal ik haar dit gedicht geven
ik zal haar alles vertellen
en nog meer van haar houden
dan ik eerder altijd deed

Maar niet alles past in een gedicht
de lucht is blauw,
en toch past ze niet op deze bladzijde,
net als gewone dagen en gewone dingen
zoals emmers en zandkastelen,
en er moeten handen bij
van een vader
die aanvoelen als een veilige cocon
en de warmte van een moeder
en de zon en
er zijn gesprekken die nog gevoerd moeten worden
door moeders die worden weggejaagd
achter prikkeldraad
door moeders die hopen een glimp op te vangen van hun kind
door moeders die hopen te horen: ik ben het mama
door moeders waar woorden blijven plakken
achter lippen
voor altijd gesloten
want niet alles past in een gedicht
zeker niet de leeftijden

Emanuel Neter werd 11 jaar
Machiel Denneboom: 13 jaar
Salomon Muller: 9 maanden
Carla Cohen: 7 jaar
Robert van Engel: 6 maanden
Philip Pais: 3 jaar
Izak Behr: 8 jaar
Salomon Appel: 6 jaar
Jacob Appelboom: 7 maanden
Max Schelvis: 11 jaar
Isaäc Sloog: 4 jaar
Kitty Polak: 1 jaar
Anita de Liver: 10 maanden
Paula Godschalk: 8 jaar
Jaqueline Brandel: 7 jaar
Christina van Loggem: 3 maanden
Harry Saphier: 2 jaar
Marcus Blindeman: 3 jaar
Machieltje: in kamp Vught geboren 

Niet alles past in een gedicht
de ellenlange treinen met uitgemergelde kinderen
op weg naar Sobibor eindigen ver buiten deze regels
en er zijn brieven,
stapels met brieven,
met namen van ouders die nooit zijn aangekomen
en namen van kinderen
die er nooit zijn uitgekomen
en ouders die maar blijven dromen
van zijn handje in de hare
haar handje in de zijne
hoe ze riepen laat me niet los,
er werd gespot
omdat ze moesten loslaten
omdat ze daarna voor altijd met de top van hun vingers
wreven over de binnenkant van hun handpalm
dat was tenminste nog iets,
een aanraking van de ander

er is zoveel dat niet past in dit gedicht
überhaupt passen kinderen hier niet in
überhaupt is poëzie te mooi
om over zulke gruwelijkheden te praten
De kinderen van de holocaust
De kinderen van de rekening
De kinderen van kamp Vught
De kinderen die zijn vergeten
De kinderen die hoopten dat ze werden vergeten
De kinderen die veranderden in prikkeldraad
aan de poorten
een geschiedenisboek in een barak
een pak melk, over de datum
een wachttoren waar ze bang voor waren
in de hoop maar niet te worden gezien

maar vanavond zien wij hen
vanavond zien wij het kind
en we zullen schrijven: kom maar tevoorschijn
het is vrede nu
ook al is dat te laat
en gebeurt het wereldwijd nog steeds.