CPS Congres

Als het stil wordt achter onze ogen
zie je ze rondvliegen
alle stemmen die ons gemaakt hebben
in onzichtbare deeltjes
in het klaslokaal

als het stil wordt achter onze ogen
hoor je de vragen
een leerling die fluistert
wat… is mijn stem
wat is mijn stem

is dat zichtbaar onzichtbaar aanwezig zijn
op een stoel
of elke kant kantelen naar het negatieve
tot de woorden niet meer stromen maar geladen zijn
mijn stem
is dat een medeleerling die zegt
jij, je lacht altijd als je binnenkomt
de hersenspinsels
het denken
jezelf niet leuk genoeg vinden
jezelf niet goed genoeg vinden
laat staan in groepjes
Is het poëzie
Een lief briefje hangen aan de rugzak van andere leerlingen
in de pauze
de hele dag zwijgen
en dan halverwege het zwijgen denken
waarom praat ik niet
hardop praten tegen jezelf
dingen zien die je eerder niet zag
een leraar willen die al je vragen wegneemt
met wie je in één woord
een hele nieuwe taal leert spreken
en soms, in de klas
over je telefoon heen
bruggen willen bouwen naar die persoon
maar dat ook weer vergeten
je heel klein voelen
heel nietig
bij het horen van je eigen geluid
het kraken
de plop bij de p en de s
mens
mensssss
mens
en op latere momenten
er helemaal niet meer mee bezig zijn
om dan verbaasd
de priester in jezelf terug te horen
de schoolmeester van de basisschool
je vrienden, buren
je vader, moeder, oma

alsof je heel veel verschillende stemmen draagt
een zachte die aaibaar is
een zwarte die is doorleeft
een stem die steeds vaker naar zichzelf luistert
het hart
je intuïtie 

misschien is onze stem wel
alle stemmen die ons gemaakt hebben
is onze stem
een deel van het geheel
zie je rondvliegen
in onzichtbare deeltjes
als het stil wordt
als het stil…